Celebration day

Net terug van 'Outback Stakehouse'. Een Australische eetfabriek waar ze heel lekker eten serveren. Bij het binnenkomen werd onze naam genoteerd. De wachttijd zou 40 minuten bedragen. We kregen een 'pager' in onze handen gestopt en we mochten binnen wachten. Van zodra er een tafel vrij was voor ons zou de 'pager' oplichten. Kimi, Liw en ik zaten op een bank en Jess wou ook even rusten. Ze vond er niet beter op dan zich op het tafeltje te zetten dat daar stond. Ze zat nog niet goed neer of we hoorden het tafeltje kraken. We kwamen niet meer bij van 't lachen. Op de foto wijst ze naar één punt, maar als je goed kijkt, zie je dat het tafeltje op twee plaatsen gebroken is. Culinaire ontdekking van vandaag: blooming onion. Dat is een gefrituurde ajuin met een lekker dipsausje erbij. Foto nr 2.


Waar is de week naartoe? Niet te geloven dat de eerste lesweek er al op zit. Het weekend zal wel deugd doen want het is toch wel zwaar om zo 5 dagen na mekaar nieuwe informatie te verwerken.


Omwille van het slechte weer werd de 2e les grondwerk met paarden verschoven naar volgende week. We kregen de ganse dag les in marketing. Heel interessant. Tegen het einde van de 8 weken zullen we elk een volledig uitgewerkt businessplan hebben. Ze pakken het hier wel grondig aan.

Deugddoende complimentjes gekregen van Michael en Sara op onze blogs. Het is de eerste keer dat hun studenten blogs bijhouden. Dat was leuk om te horen. Het mijne konden ze niet lezen, zeiden ze, omdat ze geen 'Haaidi' spreken.

Ons leven begint hier meer en meer vorm te krijgen. Vanaf nu gaan we elke maandag Tai Chi les volgen bij Michael. We mogen gratis aansluiten bij de groep die hij instrueert. En de vrijdag wordt officieel uitgeroepen tot 'celebration day'. Dan gaan we uit eten om het einde van de week te vieren. We nemen ons wel voor om vanaf volgende week wat gezonder te eten. We lieten ons eventjes gaan maar het kan echt niet verder zoals we bezig zijn.

Gisteren was het 'laundry day'. Het is nu al duidelijk dat ik veel te veel kleren meebracht. Wel jammer dat we hier geen strijkijzer hebben. NOT! :-)

Als het dit weekend mooi weer is, gaan we naar Rocky Mountain National Park. Ik ben benieuwd! We zijn ook van plan om in de komende weken naar een rodeo, een barrel race en team roping wedstrijd te gaan. Dat zal ook een belevenis zijn. We zullen moeten zorgen dat we voldoende studietijd inlassen. Ik heb het al in de gaten, onze weekends gaan te kort zijn.

Jess heeft een vrij luidruchtig lichaam en besloot om haar boeren vanaf nu luidop te laten. Het swingt hier. ;-) Ze is over de gehele lijn niet te doen! Ik moest hier net wegduiken voor een paar gedragen sokken. Ze zijn gelukkig op Liw's gezicht geland. Ze maakt ook de ene grappige opmerking na de andere. Op die korte tijd zijn we al heel close geworden. Het lijkt alsof we mekaar al heel lang kennen. 'It gels well', zoals ze zeggen.

Fotokes

Aan de rechterkant staan er fotokes. Je kan erop klikken om naar het album zelf te gaan. Daar kan je ze dan wat groter zien.

Blogs roomies

In de rechterkolom staan er links naar de blogs van Jess, Kimi en Liw.

Sweeuw in Colorado

Ik zit nu in het clubhuis met een paar andere studenten. Het netwerk is hier beter, dus ik denk dat ik voortaan 's avonds hier even binnenwip om mijn foto's te uploaden. Dat zal een stuk vlotter gaan.

Helaas zijn er van vandaag geen foto's. Mijn batterij was plat... Er was trouwens niet veel te fotograferen. We zaten omwille van het weer de ganse dag binnen. Gisteren 25 graden, vandaag sneeuw. En wij die dachten dat het weer in België serieus kan omslaan. Als de zon hier uitzit brandt ze en als ze weg is moet je een trui aantrekken. Vandaag zelfs een hele dikke.

Ik geniet ervan om hier te zijn. Het lijkt wel alsof ik in een levensgroot en interessant boek zit.

Deze voormiddag een uitermate boeiende les over myofascia gehad. Myofascia is een zacht en soepel vlies dat om de spieren of gedeelten van spieren hen ligt. Een kleine verandering in de myofascia kan een enorme belasting van andere delen van het lichaam veroorzaken. Wauw! Benieuwd naar meer!

Om aan den lijve te ondervinden hoe belangrijk evenwicht en balans in het lichaam is, deden we een paar tai chi oefeningen. Zowel Sara als Michael zijn verwoede tai chi beoefenaars.

We moeten onze terminologie zoveel mogelijk oefenen, dus in plaats van te vertellen dat ik gisteren ergens tegenliep en een blauwe plek op mijn arm heb, zeg ik nu: ik heb aan mijn rechterzijde een kneuzing op het laterale aspect van mijn humerus. De humerus is het proximale deel van mijn bovenste ledemaat.

We gedragen ons als voorbeeldige leerlingen en studeren elke avond alvorens we aan het bloggen slaan. Vandaag lieten we voor anatomie een afbeelding van het geraamte uitvergroten in een copycenter en hingen die thuis aan onze muur. Zo kunnen we er samen onze tanden inzetten, dat gaat vlotter. 't Is nodig ook want anatomie is geen lachertje. We moeten onder andere alle delen van het paard kunnen benoemen en het volledige geraamte kennen, evenals de anatomische richtingen. Van de 700 spieren, moeten we er gelukkig 'maar' 75 kennen. Zowel naam als functie. Dat is nodig om met kennis van zaken te kunnen spreken tegen zowel dierenartsen als eigenaars. Daar wordt heel wat aandacht aan besteed en om dit te oefenen gaan we onder andere presentaties moeten geven. Eén dezer gaan we het anatomielab van de universiteit van Colorado bezoeken om daar in het echt geraamtes te bestuderen. Als we geluk hebben is er een kadaver aanwezig. Dat zou ik echt heel graag zien. Het idee alleen al! Dat zou voor mij één van de hoogtepunten zijn.

Het doet nog steeds een raar om mezelf de hele tijd Engels te horen spreken. Meestal breng ik het er wel goed vanaf maar op sommige woorden verstuik ik mijn tong en dan komt het er niet zo vlot uit.

Wist je dat de motorrijders hier zonder helm rijden?

Vandaag heb ik gekookt. Spaghetti zonder chips!

Zondag houden we een 'potluck'. Iedereen komt dan bij ons en brengt eten en drinken mee. Dat wordt plezant!

That's is for today. We gaan een beetje slaap inhalen. Zeven uurtjes per nacht blijkt voor elk van ons onvoldoende te zijn.

Geniet nog van jullie lange weekend!

Al ooit een paard zien huppelen en dansen?

Dit grenst aan het ongelooflijke. Zelf de commentator werd weggeblazen door deze prestatie.

Never a dull moment

Het was schitterend weer vandaag. Op z'n minst 25 graden, ook in de voormiddag. Niet te geloven dat ze voor morgen sneeuw voorspellen. Bij mooi weer is dit wat ik in de verte zie als ik uit mijn voordeur stap. Deze foto is een beetje mistig, maar hij geeft wel een idee.

Vanaf nu zit de geur erin! :-) Deze voormiddag kregen we de eerste echte paarden onder onze handen. Ons klaslokaal en de omgeving waren beyond belief! Check for yourself.

We mochten de paarden zelf gaan vangen in 'the pasture' (de wei). Dat ging vlot met de technieken die we gisteren aangeleerd kregen. We werkten per twee op een paard. Om beurten legden we onze handen gedurende een kwartier, in volledige aanwezigheid in het hier en nu, op de rug van het paard. Bedoeling was om te voelen bij onszelf én het paard wat er allemaal gewaar te worden was. Geloof me, dat was heel wat! Op een bepaald moment kon ik zelfs niet zeggen waar ik eindigde en waar het paard begon. Een fantastische ervaring! Energie volgt de gedachte. Door de handen op de ruggegraat te leggen en de aandacht er naartoe te brengen, wordt het paard gestimuleerd om ook met z'n aandacht naar die plek te gaan. Door dat te doen, wordt het zelfherstellend vermogen van het lichaam geactiveerd en worden er subtiele correcties uitgevoerd. Binnen de kortste keren hadden alle zeven de paarden een wazige blik zoals op de foto hieronder. Ze stonden muisstil. Er hing de hele tijd een heel serene sfeer in de koraal en ik kan je verzekeren dat we er allemaal van genoten. Zowel paard als leerling. Het verschil voor en na was onvoorstelbaar. Na afloop leken het zeven andere paarden.

Vanmiddag onze eerste les anatomie. Boeiend! Een serieus voordeel dat de terminologie dezelfde is als bij de mens en dat ze hier ook de Latijnse benaming gebruiken.

Toen het over de verschillende gangen van het paard ging, gaf Liw een demo van hoe een paard zijn voeten zet bij een galop. Liw is onze klasclown. Ze is schitterend! Zo blijft het luchtig en is het makkelijker te verwerken.
Deze avond reden we naar Fort Collins. We hadden zin om 'boots' te passen. Het leek wel of ik met de DeciBelles aan het shoppen was. We hebben serieus wat afgelachen! Liw is (voorlopig) de enige die boots kocht. Ik paste ook een paar maar ik vond dat ik er een beetje raar mee staptje, dus kocht ik ze maar niet. These boots aren't made for walking...

Menu van de dag> koffie met Irish cream en muesli met yoghurt> graanreep met pinda's, zout en honing> boterham met pindakaas én nutella met daarbij (tegelijkertijd dus) chips met zout en azijn> boterham met pindakaas én honing met daarbij chips met zout en azijn> rauwe worteltjes (baby carrots)> hotdog met chili con carne en gemalen kaas erop en daarbij tortilla chips met een vleugje limoen, guacamole en aardappelsalade. Geloof het of niet, het was weer allemaal lekker. Ik ben er ondertussen achter gekomen wat het zo lekker maakt. Het zijn vooral de zoet-zuur-zout combinaties en de sensatie van smeuïg en knisperig die het hem doen.

Donderdag (morgen dus) is de ganse familie samen om Florian z'n eerste communie te vieren. Zij allemaal daar en ikke hier. Ik wou dat ik eventjes om en weer kon...

Ik moet een ander systeem vinden voor die foto's. Het duurt eeuwen om ze te uploaden. Het kost me elke dag minstens een uur slaap. Dit weekend eens checken hoe ik dat kan oplossen. Ik denk dat ik de foto's elders zet.

Teleurgesteld

De paarden zijn hier absoluut niet wat we verwachtten... Vanmiddag moesten we om 13u00 op Glade Farm zijn voor onze eerste les grondwerk met paarden. Wij blij, want het zou ons eerste contact met paarden zijn sinds onze aankomst. Ons enthousiasme hield niet lang stand. Ik ga er niet teveel woorden aan vuilmaken. Een beeld zegt immers meer dan duizend woorden.

:-))

Got you going there, didn't I.

Nee, serieus, vandaag was het opnieuw een heel toffe dag. In de voormiddag hadden we een theoretische les over massage, met op het einde een paar praktische oefeningen rond aanwezigheid en voelen. Het blijft me verbazen hoezeer de approach in de lijn van die van Souldance ligt. Vanmiddag hadden we effectief ons eerste contact met paarden. 't Waren wel kleintjes, maar je moet ergens beginnen hé. We kregen eerst uitgebreid uitleg over het belang van de juiste lichaamstaal in de communicatie met paarden. Daarna werden we in 3 groepjes ingedeeld en trokken we één voor één de 'square pen' in om te oefenen in het benaderen van een paard, het halteren en het leiden. Het was een hele ervaring om te zien en te voelen hoe een paard reageert op lichaamstaal. Enkel met de juiste intentie en de juiste lichaamstaal, deed het paard wat het verondersteld werd te doen. In het korte filmpje hieronder kan je zien hoe Balou, een 30 jaar oude Welsh pony, mij volgt met een slap touw en hoe hij stopt van zodra ik me omdraai. Door een klein beetje energie (lichte beweging) door het touw te sturen, kon ik hem zelfs achteruit laten stappen. Voor Balou was deze ervaring wellicht minder boeidend dan voor mij en mijn medestudenten.

Op weg naar huis, kwamen we deze rotsformatie tegen. The devil's spine. De foto werd genomen vanuit een rijdende auto. Eén dezer trekken we er eens speciaal op uit om mooie foto's van de omgeving te nemen. Tot dan moet je het doen met een sporadisch kiekje.

In 't passeren nog even binnengewipt bij Wallmart om ons comiskes te doen.

Om vervolgens de innerlijke mens te verzorgen.

Hier een foto van ons appartement. Wij zitten op de 3e verdieping.

Ik kruip in mijne doderido want vorige nacht sliep ik amper 6 uurtjes en dat liet zich voelen. Zo kort na de middag, laat ons zeggen als het bij jullie 10 à 11 uur 's avonds is, heb ik mijn lastigste moment. Ik heb dan telkens een dipje. Dat eten van hier kan daar natuurlijk ook voor iets tussenzitten. Na de middag krijg ik zowieso al een slag van de hamer. Vandaag was het een dubbele slag.

Hoe vettiger, hoe prettiger

Hallo België! :-) Lekker geslapen? Ik kruip er zo meteen in.

Ik had zo'n idee over Amerikaans eten dat het super ongezond is, en dat is het volgens mij ook effectief. Wat ik niet had verwacht is dat het heeeeerlijk smaakt. Ik betrap mezelf erop dat ik er moeilijk neen tegen kan zeggen. Het lijkt wel of mijn wilskracht op het vlak van eten niet mee over de grens gekomen is. Sinds ik hier ben, ben ik ook nog niet gaan lopen. We zitten hier op 1500 m hoogte en er wordt gezegd dat je lichaam een paar dagen nodig heeft om te wennen aan de hoogte. Nu gaan lopen zou met andere woorden niet goed voor me zijn. Is dat geen schitterend excuus? :-)

Over eten gesproken. Ze gooien hier de vreemdste dingen bij mekaar. En weet je wat? Het smaakt nog lekker ook! Ik heb al alles geproefd wat me werd voorgeschoteld. Alleen de frietjes besprenkeld met azijn liet ik aan me voorbijgaan. Ik ga dat nog wel proeven, maar vanavond had ik daar niet echt zin in. Gisteren at ik een turkey sandwich met corn chips, vanmiddag aten we een sandwich met daarbij dorito's, en nu ben ik een brownie met pindakaas aan het eten. Andere vettigheid volgt ongetwijfeld. Langs de andere kant kijken zij dan raar op als ik een kommetje muesli met yoghurt eet...

Zoals ik reeds in een andere post zei, is alles hier groter. Below you see me, holding the turkey sandwich and Jessica sitting behind the rootbeer.

Mijn roommates zijn ronduit FANTASTISCH! We schieten heel goed met mekaar op. Iedereen kan zichzelf zijn en we lachen veel. We vormen al een hechte groep en spreken ook uit dat we blij zijn met elkaar. We kunnen ons geen betere roommates voorstellen.

De eerste lesdag was zeer boeiend. De manier waarop de stof gebracht wordt, is op z'n minst bijzonder te noemen. Ik zie mezelf als een grote spons en ik voel me ook zo. Deze voormiddag ging het over beweging en hoe we als 'equine massage therapist' kunnen bijdragen tot het optimaliseren van de prestaties van het paard. Vanmiddag ging het over communicatie. Nog geen paarden aangeraakt. Misschien morgen. De sfeer en dynamiek in de klas zijn super. Er wordt om de haverklap gelachen en dat maakt het lekker luchtig. Naar het einde toe werden we wel moe. Het werd tijd dat de dag erop zat. Toch wel wennen om zo lang aandachtig te zijn.

Impressie van de klas en een krachtmeting tussen een leerkracht en een kindje van mijn klas dat getemd moest worden.

Lunch en speeltijd.

Al eens op de paardjes in de rechterkolom van mijn blog geklikt? Wel, de roomies hebben die ondertussen ook op hun blog en af en toe zitten we hier als grote kleine kinderen met z'n allen muziek te maken.

Ik rook vandaag voor het eerst 'skunk'. Ik vond het nogal meevallen maar naar het schijnt krijg je die geur niet meer uit je kleren als je besproeid wordt. Die zijn dan voor de vuilbak. Het gebeurt al eens dat er een hond besproeid wordt. Lijkt me niet zo leuk. Er zouden gelukkig wel shampoos op de markt zijn die het grootste deel van de geur verwijderen.

Wil je iets verbazingwekkends zien? Bekijk dan dit filmpje eens. Dat meisje berijdt het paard zonder zadel en zonder teugels. De instructies worden vrijwel uitsluitend met de benen gegeven. http://nl.youtube.com/watch?v=a-7v8Ck1crg

En wil je weten wat Kimi doet in haar vrije tijd? Dan moet je hier eens naar kijken. Kimi is heeler. Dat wil zeggen dat zij de jonge stier bij de achterpoten vangt. By the way, Kimi is 49 en grootmoeder van 9 kleinkinderen.
http://nl.youtube.com/watch?v=4DU9vCSEupc

Orientation was great!

Eindelijk kennis gemaakt met de medestudenten en de lesgevers. :-)

We zijn met 14 in totaal:
> 4 van Canada
> 1 Italiaanse
> 1 Australische
> 1 Belgische
> 7 van Amerika zelf, waaronder 2 locals

De leeftijd varieert van 20 tot om en bij de 50. Allemaal vrouwen, op één Native American na. Een bijzondere man die over veel wijsheid beschikt.

Ah ja, we hebben ook 2 honden in de klas. Jasper, een prachtige golden retriever en Tess, een klein lief mormeltje. Af en toe hoorde je buiten een paard hinniken. De max!

De omgeving is adembenemend mooi. Eerstdaags doe ik mijn best om een paar foto's te laten zien. Hier is alvast een stukje van de speelplaats van mijn school. Let wel: het geeft voor nog geen duizendste weer hoe mooi het hier is.


We kregen een hele hoop uitleg over het programma en er was al een interessante en boeiende les over 'adult education'. Verder werd ons verteld dat we moeten opletten van ratelslangen en op welke paarden we zoal gaan oefenen. Top of the bill zijn de paarden van het universitaire poloteam! Het feit dat dit team haar paarden aan ons toevertrouwd, zegt heel wat over de kwaliteit van de opleiding.

'k Ben eigenlijk nog een beetje aan het bekomen van deze middag. Moeilijk te verwoorden wat er allemaal door me heen ging. De benadering ligt in de lijn van die van Souldance. Dat is waar ik mijn massage opleiding volgde. Ik had het dus bij het rechte eind toen ik voelde dat ik hier op mijn plaats zou zijn. Het gaat veel verder dan enkel paardenmassage en het is helemaal wat ik zocht. Bij momenten was het zo overweldigend en intens dat de tranen niet ver weg waren. Op het einde werd er een indiaanse 'talking stick' doorgegeven. Toen we de stick vasthielden werden we verondersteld te vertellen waarom we daar waren en wat onze bijdrage aan de groep zou zijn. Wat een energie! Ongelooflijk ook wat er toen allemaal werd gezegd. Heel krachtig en ook ontroerend en mooi. Toen het aan mij was, rolden de woorden eruit, evenals de tranen. "You touched people when you spoke", zei een lesgeefster achteraf en ze bedankte me om vanuit mijn hart te spreken. Blij dat ik het aandurfde.

Vanavond lekkere wraps gegeten met een vers gebraden kippetje, sour cream en groenten. Lekker! Te lekker eigenlijk. 'k Heb mij weeral overeten. En als ik niet oplet, ga ik binnen 8 weken naar huis kunnen rollen in plaats van vliegen. Er staan in de klas kilo's koeken en snoep. Niet te doen! Makroverpakkingen x 3. Nooit eerder gezien. Van al die vettigheid, verander ik stilaan in een wandelende puist. Nog één dag (maximaal 2 ;-) gun ik het mezelf en dan gooi ik het over een andere boeg wat eten betreft. Het moet!

Nu pompaf en mijn bed roept: "Haaidie, Haaidie, come to me." 'k Zal maar luisteren en erin kruipen. Morgen vroeg dag. Om 8 uur begint de les. Voor jullie is het dan al 4 uur in de namiddag, dus tegen de tijd dat ik gedaan heb, liggen jullie alweer in bed.

Werk ze! Mijn boekentas is al gemaakt.

Vroege vogels

Joepie! 't Zijn hier allemaal vroege vogels. Kimi en ik waren op om half zes en Jessica en Liw om kwart na zes.

We zijn aan het bloggen momenteel. Gisteravond kregen ze blogles van mij en nu hebben we allevier een blog. Plezant om te lezen hoe zij dit alles beleven. Jessica werd wakker en het eerste waar ze aan dacht was haar blog. Leuk om vast te stellen dat er nog zo exemplaren rondlopen.

Ze hebben hier heerlijke 'Irish cream' om in de koffie te doen. Ongelooflijk wat dat doet met de smaak van je koffie. Hemels! Het is alsof er een engeltje...

Ik ga flink zijn en het internet laten voor wat het is en efkes met mijn neus in de boeken duiken. Straks 'orientation'.

We zijn voltallig

Ziezo, iedereen is aangekomen. Het is een vrolijke bende. Iedereen lijkt zich op zijn gemak te voelen. We aten net heerlijke chili en dronken er een Corona'tje bij om onze eerste avond samen te vieren. Bij jullie is het momenteel 3u45 's nachts en mijn oogskes beginnen toch wel ferm te pieken nu. Mijn spijsverteringssysteem ligt ook wat overhoop. Dat gaat wel over binnen een paar dagen. Het kan in elk geval de pret niet bederven.



Liw ontdekte een plekje waar er goede ontvangst is zonder die stick die we vanmiddag kochten. Enkel en alleen door de benen te strekken, gaat de ontvangst van 1 naar 3 blokjes. Jessica past dit systeem nu ook al toe. Het enige plekje dat we nog niet uittestten op ontvangst is de vestiairekast. Computerverslaafden? We zijn zeker aan mekaar gewaagd.



Het is zalig om samen te praten over paarden, de opleiding, het huiswerk dat niemand helemaal afkreeg,... I'm having the time of my life en we zijn nog niet eens begonnen. Dat belooft!