Begin de dag met een lach

Aloha!

Vandaag was het alweer een schitterende dag. Mooi weer en vermoeiend maar boeiend! We werden pas om kwart voor negen verwacht op de Ranch, dus was er tijd om vooraf binnen te wippen bij Starbucks. Daar trakteerden we onszelf op een overheerlijke koffie. Ik nam de ijskoffie met vanille. Caroline heeft gelijk, die smaakt heerlijk. We hadden bijna een roommate minder. Liw wou met bobslee-allures in de auto springen terwijl die al aan het rijden was en ze lag bijna tegen de straatstenen. Wij lachen natuurlijk, zie dat van hier. :-)

Op Sylvendale mogen we de paarden zelf uit de weide halen. Prachtig om naar te kijken. De lessen horse handling komen hier goed van pas. Ik zal hier best ook maar eens uit mijn schulp kruipen. Tot hiertoe liet ik dit stukje aan de anderen over. Vreemd want ik heb nochtans geen schrik van de paarden. Een beetje faalangst zeker? Schrik dat ik er niet zal in slagen om er eentje te vangen. Daar ga ik verandering in brengen.

Weer veel bijgeleerd tijdens de massageles. Het blijft me verbazen hoe sterk een paard op subtiele aanrakingen reageert. Het zijn heel gevoelige dieren. Tijdens de massage herstelt het lichaam zichzelf, gebruikmakend van 'native intelligence'. Door de aandacht van het paard naar een bepaalde plek te brengen, herinnert het lichaam zich hoe het verondersteld wordt te zijn. Die reactie is soms zelfs hoorbaar. Je hoort gewrichten terug op hun plaats komen. Benieuwd naar wat nog komen gaat. Terwijl ik bezig ben, geniet ik ontzettend. Eigenlijk geniet ik nog steeds van elke seconde dat ik hier ben. Behalve dan de momenten dat ik moeite heb om wakker te blijven. Dat overalt me nog steeds elke middag. Dat vind ik hatelijk. Vechten tegen de slaap: I never liked it and I never will.

Hier een filmpje van hoe ik Willy help om z'n ribbenkas op te lichten. De persoon die me begeleidt is Sara.

Er is hier een paard dat ik zou willen meenemen. Die print is de mooiste print die ik ooit zag. Zie je dat grijze lijntje dat het donkerbruin van het wit scheidt? Zo is het hele paard getekend.

In navolging van Jess, is Liw sinds gisteren ook luidop beginnen boeren. Die twee zijn echt niet te doen! :-) Kimi en ik boeren (voorlopig nog?) in stilte. We probeerden het vast te leggen op video maar dat lukte niet. Too much pressure, she said.

Een mooie overgang van goed naar minder goed weer. Het lijkt een schilderij, maar het is het niet!

Nog eens een waske gedaan. Jess vouwde mijn t-shirts the canadian way. Liw gaat niet akkoord. Het is the Jess way, zegt ze, niet the canadian way.

Gisteren maakten we een massagekalender op. A flexible time schedule for client and therapist, zo staat erop vermeld. Hij kreeg een plekje onder the horse with no name. Ons huiswerkschema kreeg vanavond eveneens een plekje aan de muur. Geef ons nog een paar weken en de muren hangen hier helemaal vol. We hebben elk ook al een photowall boven ons bed gecomposeerd.

Vanavond gaf ik Liw een massage en morgen krijg ik er een van haar. Donderdag krijgt Kimi er een van Liw en vrijdag neem ik Jess onder handen. Dan een week geen massages en dan beginnen we opnieuw. Het was leuk om nog eens een massage te geven. De voorbije drie jaar was ik nog nooit langer dan een week zonder, als ik het mij goed herinner.

Ziezo, eens vroeger gedaan met bloggen dan normaal. Dat is omdat ik mijn techniek alsmaar verfijn. Nu verklein ik de foto's allemaal ineens alvorens ik ze upload. Dat bespaart me heel wat tijd.

Geef er een lap op morgen! Ik ga dat ook doen. Anatomie en business class.

Toedels!

X