Freezin' my butt off

Gisteren is er een veulentje geboren op de ranch waar we het vaakst vertoeven. Er staan nog drie drachtige merries in de weide. We gaan er dus nog enkele weten geboren worden. Kijk eens wat een doetje! De papa is een hengst waar ik zeker zou voor vallen. Mocht ik een paard zijn natuurlijk!

Liw trok deze foto's van het veulen.

Vandaag trokken we naar de Colorado State University om de paarden van het polo-team te masseren. Die waren heel wat vinniger dan wat we tot nu toe gewend waren. Een hele uitdaging om ze tot rust te brengen. Na pakweg een kwartier zou je gezworen hebben dat we andere paarden hadden. Ze leken allemaal een metamorfose ondergaan te hebben. Deze paarden zijn zo levendig omdat ze heel veel actie gewend zijn. Voor het minste komen ze in beweging. Naar het schijnt zijn racepaarden nog erger. Je moet ze voortdurend stimuleren om met hun aandacht bij de massage te blijven. Eens ze in 'the zone' zijn, lukt het stukken beter, maar eer je ze daar krijgt... amai mijne frak! Volgende week gaan we er opnieuw naartoe. :-)

Wiselvallig? Gisteren was het rond de 20 graden en vandaag slechts een graad of 2. Het regende vrijwel de ganse ochtend. De lichaamswarmte van de paarden was niet genoeg om me op te warmen. Ik had een t-shirt met lange mouwen aan, twee truien met hoge kraag en mijn ski-vest en ik had nog geen overschot. Dat belooft voor morgen. Dan gaan we naar een ranch die op 10.000 voet ligt. De weersverwachtingen zijn niet goed. Er is zelfs sprake van sneeuw. Kimi en ik kochten een paar skisokken in de hoop morgen geen koude voeten te hebben. Afgelopen zondag zat ik nog in t-shirt levend te verbranden op een paard. Onwerkelijk.

De les grondwerk met paarden was weer super! Ik doe dat ontzettend graag. Nooit verwacht eigenlijk. Vandaag was het mijn beurt om met Balou in de roundpen te oefenen. Balou is één van de drie HEBO's. Dat staat voor 'Hate Everone But Ourselves'. Rick kan hen niet met andere dieren samenzetten of ze slaan mekaar de kop in. Vreemd, want het lijken heel zachtaardige diertjes. In de roundpen wordt er met een zweep gewerkt. Niet om ze op te jagen of pijn te doen! De zweep wordt gebruikt als verlengstuk van je arm. Het is louter een communicatiemiddel. Ik sta er telkens opnieuw van versteld welke subtiele signalen deze dieren oppikken. Vereiste nummer één is wel dat je heel duidelijk bent in wat je van hen vraagt. Als ze verward geraken, lukt het niet. Op die manier word je je wel bewust van het effect van lichaamstaal. Volgende week is het de bedoeling om hen van aan het uiteinde van een lange koord, met zo weinig mogelijk bewegingen, een hindernissenparcours te laten lopen en om hen achterwaarts een stal te laten binnenstappen. Vandaag gaf Crystal, de assistente van Rick, een demo. Ze deed deze oefening, zittend op een ton, nota bene! Ik kijk er al naar uit om dit zelf te doen.

Amai, ik zie er wel een ernstige leerlinge uit. Mensen die me kennen, weten dat dit mijn blik van uiterste concentratie is. Eerst samen met de meester en daarna alleen. Interpreteer deze omhelzing niet verkeerd! Dit was nodig om aan te voelen hoe Rick z'n lichaam bewoog in coördinatie met wat Balou deed.

Klasfotoke getrokken tijdens uitleg over het bit. We lijken wel levende pennenhouders.

Crystal die de demo geeft voor de opdracht van volgende week.

'k Heb het nog eens gekund! 'k Heb me weeral overeten. Omdat we een beetje een rare week hebben, doordat Jess omwille van een huwelijk in de familie donderdag naar huis gaat voor het weekend, kan ons wekelijkse uitje op vrijdag niet doorgaan. Dat konden we niet laten gebeuren, dus gingen we vanavond uit eten. Veel te lekker. Opnieuw...

We zaten bijna letterlijk met ons hoofd in de wolken.

Good night, sleep tight, don't let the bedbugs bite!

Haaidiho with her fuckin' freakin' Dutch (Jess' words).

x