Team roping

Mijn eerste roping game is een feit. Op de tribune wel te verstaan. Niet in de arena. Rond een uur of negen deze ochtend vertrokken Kimi, Chelsea en ik naar 'The Ranch' in Loveland. Het was een indrukwekkend gebeuren. Op de parking stonden ontelbaar veel grote trailers en in en rond de arena krioelde het van de paarden en bijhorende ropers. We zagen de ropers van de hoogste en tweede hoogste categorie aan het werk. Elk in 3 rondes. Ik weet niet meer hoeveel teams er in de eerste categorie zaten, maar in de tweede waren er 140 deelnemende teams. Een team bestaat uit 2 man. Een header en een heeler. Dat zijn dus maar liefst 280 verschillende paarden in die ene categorie.

Ik bespaar je de uitgebreide versie van de regels maar in het kort komt het erop neer dat er een jonge stier van minder dan 600 pond wordt losgelaten en over de arena rent. Van zodra de stier over een bepaalde lijn is, vertrekken de 2 ropers. Eerst vangt de header het jonge dier met een lasso bij de horens en vervolgens werpt de heeler z'n lasso naar de achterpoten. Er wordt pas afgevlagd als het paard van zowel de header als de heeler met z'n neus in de richting van de stier staat. Van start tot finish duurt gemiddeld 7 à 8 seconden. Als er één mist, of ze missen allebei, dan is het een 'no time' en gaat het team niet door naar de volgende ronde. Wordt er maar 1 achterpoot gevangen, dan komen er 5 seconden bij.

Om te ropen moet je, denk ik, Justin, Jason of Dylan heten. Bijna elk team had er één.

Een paar van de vele trucks en trailers. Kimi heeft ook zo'n pickup-monster met heupen en een trailer. Maar goed dat de wegen hier breed zijn, want als je daarmee een u-turn moet maken... In elk van onze ritten is er hier een u-turn inbegrepen, vandaar...


Wat me verbaasde maar me zeker wel beviel, was het feit dat we zonder restrictie overal mochten lopen. Zelfs tussen de deelnemers en hun paarden. Een heel apart gevoel.
Hier staan de paarden, de ropers en de stiertjes rustig hun beurt af te wachten.

Hier is 'the box' van waaruit er vertrokken wordt.


Het hele gebeuren verloopt haast geruisloos. Geen gejoel op de tribune en geen hoorbaar startsignaal. Je hoor enkel een vrouw de namen en de tijden afroepen en als je heel goed luistert, hoor je het gedempte geluid van 12 dierenvoeten die de arena doorkruisen.


Ik had bij aanvang een sterk ocharme-gevoel voor de stiertjes. Ik stelde honderduit vragen aan Kimi en na een paar uur alles gadegeslagen te hebben en toch wel een beetje een knop te hebben omgedraaid, kan ik zeggen dat het best meevalt. Ze staan snel terug op en lopen dan dartel de arena uit. Ik ben ook gaan kijken waar de stiertjes staan aan te schuiven voor de wedstrijd en er hangt geen sfeer van angst of stress. Het voelt rustig aan, dus dat is goed.

Van zodra de ropers en het kalf de arena verlaten hebben, vertrekt het volgende team. De games volgen mekaar heel snel op.

Ik vind deze foto zodanig mislukt dat hij mooi is. Elk zijn goesting natuurlijk.


Als het paard stopt, moet de ruiter ook stoppen. Best op hetzelfde moment.

De stiertjes wachten goed gemutst hun beurt af. Die mutskes hebben ze aan om niet bezeerd te worden door de lasso. Mocht ik zo'n stiertje zijn, dan zou ik in plaats van te liggen soezen, naarstig mijn liezen strechen want die maak je volgens mij best soepel als je even later door een lasso tot stilstand wordt gebracht.
En dan nu ne korte tsjoependefilé (tsjoep is Gents voor muts).

Alweer een hele belevenis rijker, kruip ik moe maar voldaan (en weer veel te laat) tussen de lakens.

Oh ja, nog even dit. Gisteren belde Kimi een goede vriend en professioneel roper om te vragen of hij weet had van een roping game hier in de buurt. Hij wist haar te vertellen dat hij net vertrokken was uit Loveland. Hij verbleef hier 3 weken met zijn paarden. Had hij dat geweten dat mochten we zijn paarden berijden en masseren zoveel we wilden want ze hadden het nodig. Dat zou het wel geweest zijn!

Morgen gaan we naar het Boulder Creek Festival. Dat schijnt de moeite te zijn. Gentse Feesten op z'n Cowboys? I'll keep you posted.

Greetings from the Rockies!

Heidi
X